زئوليت 13X كاربردهاي بسيار زيادي در صنعت هاي نفت، گاز و پتروشيمي دارد و هم اكنون از خارج از كشور براي كاربردهايي مانند شيرين سازي، خشك كردن و شيرين سازي برش هاي گوناگون گاز و نفت و نيز خالص سازي هيدروژن وارد مي شود. بر پايه اندوخته هاي مركز پژوهشي فرآيندهاي جداسازي غشايي دانشكده مهندسي شيمي دانشگاه علم و صنعت ايران تلاش برا ساخت پودر اين زئوليت آغاز شد. از بزرگترين چالش هاي ساخت اين زئوليت ها، پارامترهاي اثرگذار و به دست آوردن شرايط بهينه ساخت زئوليت 13X است. عامل هاي بسياري مانند نسبت هاي مولي SiO2/Al2O3 و H2O/Na2O و H2O/SiO2 دما و زمان ساخت زئوليت، زمان پير شدن و منبع سيليس بر ساخت زئوليت 13X اثر فراواني دارند. زئوليت 13X با روش هيدروترمال در شرايط گوناگوني كه روش هاي غربالي و طراحي آزمايش پلكت - برمن و تاگوچي تعيين مي كنند، ساخته شد. با روش پلكت - بر من مهم ترين عامل هاي اثرگذار شناسايي شدند و با روش تاگوچي بهترين شرايط ساخت به گونهن اي تعيين شدند كه بيشتري فاز بلوري با بيشترين محتوي زئوليت 13X به دست آيد. دست آورد كارهاي انجام شده آزمايشگاهي، شرايط بهينه ساخت پودر زئوليت 13X در دماي 80 درجه سانتي گراد به مدت 16h با فرمول ژل 1Al2O3:5.4SiO2 : 13Na2O : 840H2O كه 24h در دماي محيط پير شده بود با بلورينگي بيش از 90% زئوليت 13X به دست آمد. همانگونه كه عكس SEM (شكل هاي شماره 1 و 2 نقشه اختراع) نشان مي دهند كه دانه هاي زئوليتي يكنواخت هستند و نشاني از زئوليت هاي رقيب زئوليت 13X مشاهده نمي شود. بلورينگي پودر به دست آمده با نرم افزار Xpowder و از پيك هاي منحني XRD (شكل شماره 3 نقشه اختراع) و مقايسه آن با منحني استاندارد (شكل شماره 4 نقشه اختراع) محاسبه شده است.